चन्द्र वन्दना [कविता]

साहित्य

Home
साहित्य
चन्द्र वन्दना [कविता]

चन्द्र वन्दना [कविता]

म्होद क्यू देवताको आशीर्वाद, चिंली नासको पवित्र र शुद्धवातावरण ।
अनि भयो एक अद्भूत मानवको अवतरण ||

तमु संस्कृतिको राजधानी थिएन कुनै कमी पनि ।
पाखाबारी टोल छिमेक हुर्य्यो त्यो जवान सबैको मालिक हौं हामी नै भनी ॥

चन्द्र नाम थियो बढ्यो त्यो तमुमै च्ह शुक्ल पक्षको चन्द्रमा जस्तै ।
बुद्धि तिक्ष्ण थियो त मृदुभाषी, मिलनसार पनि त्यस्तै ॥

तनका केही काला तर मनका असाध्यै उज्याला ।
मनमा छ गाम्भिर्यता मुहारले अति नै छन हंसिला ॥

नामले चन्द्र कामले शीतल चन्द्रमा ।
फरक पर्दैन होला सोह्रै कला चन्द्रमाको तिमिमा छ भन्दामा॥

सिकलेसका पुत्र तिमी बन्यौ नेपालका असल सुपुत्र ।
छैन कतै पनि तिमी जत्तिकै प्रतिभावान अन्यत्र ॥

पात पातमा शीतल हात छ, डाँठ डाँठमा कोमल हात छ ।
हरेक पशुपन्छी संरक्षणमा पनि तिम्रै साथ छ ॥

प्रकृतिका वरद पुत्र तिमी प्रकृतिमै बिलायौ ।
प्रकृतिको सबै अधिकार तिमीले नै प्रकृतिलाई दिलायौ ॥

दुःखमा छौं हामी सबै गर्दैछौं हजार क्रन्दना ।
पर्यावरणका देवता तिमीलाई लाख लाख बन्दना ॥

अध्यक्ष, तमु धीं यू.के.
२२ सेप्टेम्बर २०२४