कविता : परदेशमा मलाई देश दुख्छ

साहित्य

Home
साहित्य
कविता : परदेशमा मलाई देश दुख्छ

कविता : परदेशमा मलाई देश दुख्छ

म त सपनामै बर्बराउँछु
बिपनामा लर्बराउँछु
परदेशमा मलाई देश दुख्छ
देशकै मायाले ओठ, मुख सुक्छ ।

परस्थिति र बाध्यताका झोलाहरु बोकेर
असारे खहरे र खोलाहरु रोकेर
भर्खर जुँगाको रेखी बस्न लागेका ती नौ जवानहरु
आफ्नै भाग्य र कर्मलाई धिकार्दै
अनगिन्ति अपेक्षाहरु बोकेर
कसैलाई केही नभनी
मुग्लान पस्छन्

हिजो बराजुले पनि त्यही गरेका थिए रे
हातमुख जोर्नका लागि बहादुर बनेर मरेका थिए रे
आज नाति पनातिको पनि त्यही हाल छ
आज आफ्नो मात्र नभएर देशकै पनि बेहाल छ

कहिलेसम्म होला मुग्लान पस्नुपर्ने ?
कहिलेसम्म होला गरिबीको रेखा मुनि बस्नुपर्ने
सोच्दा सोच्दै रातभरी अनिदो बस्छु
अब त समय आयो कि भनेर कल्पनाको सागर भित्र पस्छु

थाहा छैन कसलाई सुनाउँदा हुन्छ
थाहा छैन कसलाई मनाउँदा हुन्छ
यस्तै यस्तै छ मेरो दिनचर्या
परदेशमा मलाई देश दुख्छ
देशकै मायाले ओठ, मुख सुक्छ
देशकै मायाले ओठ, मुख सुक्छ

प्रकाशित मिति: शुक्रबार, असोज ७, २०७९ ००:०६

प्रतिक्रिया दिनुहोस्